سیستم طبقه بندی پارا سایکلینگ

 سیستم طبقه بندی پارا سایکلینگ تعیین می کند که کدام یک از ورزشکاران واجد شرایط جهت شرکت در رقابتهای پارا المپیک و پارا سایکلینگ هستند و چگونه آنها را برای مسابقات گروه بندی می کنند.

در دوچرخه سواری، ورزشکاران بر اساس درجه محدودیت عملکردی ناشی از اختلال جسمی پیش آمده دسته بندی می شوند.
به طور کلی در پاراسایکلینگ هشت نوع اختلال جسمی واجد شرایط وجود دارد. یک ورزشکار باید حداقل یکی از انواع آسیب های واجد شرایط ذکر شده طبق سیستم دسته بندی UCIداشته باشد و این اختلال باید دائمی باشد (ماده 16.4.008 از قوانین و مقررات طبقه بندی UCI) و نتیجه مستقیم یک بیماری و آسیب زمینه ای باشد (به عنوان مثال ، تروما ، بیماری ، دیسژنز).

انواع نقایص واجد شرایط     اختلال  
1.    Impaired Muscle Power
نقص درتولید نیروی عضلانی    آسیب نخاعی کامل یا نسبی،  تحلیل های عضلانی، فلج اطفال ثانویه و اسپاینا بیفیدا

2.    Impaired Passive Range of Movement
اختلال در دامنه حرکتی پسیو     آرترو گریپوز و کانترکچرهای ناشی از عدم تحرک طولانی یا آسیب وارد شده به مفاصل 


3.    Limb Deficiency
فقدان عضو    قطع عضو های ناشی از تروما یا بیماری


قطع عضو های سرشتی   
4.    Leg Length Difference

اختلاف طول اندام    اختلال در رشد اندام های فوقانی و تحتانی به دنبال تروما که بیش از 7 سانتی متر باشد


5.    Hypertonia
افزایش تون عضلانی    افزایش تون عضلانی ناشی از فلج مغزی، سکته، ضربه مغزی 
 
6.    Ataxia
ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات است به شرطی که ضعف ماهیچه‌ای وجود نداشته باشد    ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات  ناشی از فلج مغزی، سکته، ضربه مغزی و ام اس


7.    Athetosis
 حرکان پیچشی و غیر ارادی آهسته و بدون هدف در اندام ها     حرکان پیچشی و غیر ارادی آهسته و بدون هدف در اندام ها ناشی از فلج مغزی، سکته، ضربه مغزی


8.    Vision Impairment
نقص در بینایی    شامل کاهش یا عدم بینایی ناشی از آسیب به ساختار چشم ، اعصاب چشم ، قشر بینایی مغز.
رتینیت پیگمنتوزا و رتینوپاتی دیابتی است